سیمرغ، مشهد: در محفلی تحت عنوان «خراسان؛ گردهمای شاعران خراسان» به ابتکار دفتر بنیاد احمد شاه مسعود و موسسه فرهنگی دُر دری در دفتر این بنیاد برگزار شده بود، شمار زیادی ازشاعران و فرهنگیان حوزه خراسان (افغانستان و ایران) اشتراک ورزیده بودند.
نخستین سخنران این برنامه دکتور جعفر یاحقی، معاون علمی دانشگاه فردوسی بود. او در صحبت هایش گفت که قدر زبان فارسی را باید بدانیم، چون این زبان شرین و کهن می‌تواند ما را به جهان و فرهنگ های مختلف پیوند بدهد، این زبان شاعرانی بزرگی مانند مولانا، سعدی و دیگر بزرگان است که می‌تواند جهان را به طرف خود جلب کند.
اقای یاحقی همچنان اضافه کرد که فرهنگیان افغانستان و ایران باید این گونه نشست‌ها را ادامه دهند تا تقابل فکری و اندیشه بین انها بیشتر شود.
هم چنان شمس الحق ارینفر رئیس عمومی بنیاد احمد شاه مسعود یکی دیکر از سخنرانان برنامه یاد شده بود که به سخنرانی پرداخت. او گفت حوزه خراسان بزرگ، سرزمین بزرگیست از ایران شروع تا افغانستان، بخارا و سمر قند، تاجیکستان و همچنان بخش‌های از کشور چین امتداد دارد.
آریانفر اضافه کرد پس از سقوط جمهویت در افغانستان بیشترین فرهنگیان افغانستان به جمهوری اسلامی ایران امده اند که این خود حایز اهمیت است تا محافل زیادی بین فرهنگیان دو کشور برگزار شود و تعامل بیشتر بین انها ایجاد شود.
رئیس بنیاد شهید احمد شاه مسعود، خراسان را قدیمی‌ترین منطقه خواند و گفت این سرزمین‌ها دارای تاریخ و فرهنگ با شکوهی است؛عجایب هفت گانه بودیزم در این منطقه وجود دارد، بزرگترین اندیشمندان و شاعران در این منطقه عرض وجود کرده اند وبالنده شده اند.
آریانفرهمچنان اضافه کرد که بنیاد احمد شاه مسعود حاضر است برنامه های بیشتر را با جامعه فرهنگی ایران برگزار و همکاری همه جانبه نماید.
پس از دکلمه جند شعر توسط شاعران افغانستان/خراسان و ایران اقای محمد کاظم کاظمی از شاعران مطرح افغانستان نکات چندی پیرامون فرهنگ و مناسبات فرهنگی میان فرهنگیان خراسان بزرگ ابراز داشتند.
اقای کاظمی گفت که برگزاری چنین برنامه‌هایی می تواند روحیه هم پذیری و همگرایی را در حوزه زبان فارسی به‌خصوص میان اقوام افغانستان تقویت نماید. او خاطر نشان ساخت که در چنین وضعیتی که طالب همه را داغدار کرده، باید کنار هم گرد آییم و همدلی پیشه کنیم.
او به گونه‌ی نمونه همدلی و همگرایی فرهنگی شاعران ایران و افغانستان را با این مثل واضح کرد که پس از حادثه خونین حمله انتحاری در دانشگاه کابل، شاعران ایران در کنار شاعران افغانستان هم‌صدا شدند و درد مادران داغدیده را شعر ساختند که خوشبختانه مجموع این سروده ها در کتابی که توسط خانم زهرا حسین زاده تیهه و ترتیب شده است به نام«جان پدر کجاستی» به چاپ رسید.
او اضافه کرده زبان فارسی همیشه در افغانستان مورد تهاجم حاکمان این کشور قرار گرفته است و حالا هم با به قدرت رسیدن گروه طالبان این هجوم باز تکرار شده است. او تاکید کرد که نیاز است جامعه فرهنگی افغانستان/خراسان و ایران برنامه‌های این چنینی را برگزار کنند تا باشد که این درخت کهن زبان و ادبیات پارسی گزندی نیابد.
اقای کاظمی «ادبیات» را مهم‌تر از«عملیات» دانسته و گفت که همان حرفی که شهید احمد شاه مسعود به محمدحسین جعفریان گفته بوده که عملیات برای ادبیات است، دقیقا چیزی است که ما بعد از گذشته سالها درک کردیم که آن عملیات برای چه بوده است.
شاعران افغانستانی و ایرانی اشتراک کننده در این برنامه، بر اتحاد فکری و همدلی فرهنگیان حوزه خراسان تاکید کردند و گفتند این محفل یکی از بزرکترین محافل ادبی در میان شاعران اهل افغانستان و ایران بوده و خواهان برگزاری هرچه بیشتر این برنامه ها گردیدند.
