دو سالگی تسلط گروه طالبان بر افغانستان و نیازمندی این کشور به سازمان‌های بشردوستانه 

گروه طالبان در ۱۵ آگست ۲۰۲۱ قدرت را در افغانستان تصاحب کردند. این گروه با روش حکومتداری ظالمانه‌ی شان حقوق اساسی ۴۰ میلیون نفر را در این کشور نقض کردند و هم‌چنان باعث ایجاد یک فاجعه انسانی گردیده است.

علاوه بر این، افغانستان تحت حاکمیت گروه طالبان در خطر تبدیل شدن به مرکز تروریسم جهانی قرار دارد، ایدئولوژی گروه طالبان هدایت‌گر حکومت ظالمانه‌ی این گروه است.

وعده‌های دروغین این گروه نباید باعث انحراف جامعه بین المللی نسبت به تعهدات اخلاقی و قانونی آن‌ها در پیوند به محافظت از مردم افغانستان گردد و جامعه جهانی باید از تحریم های دیپلماتیک، اقتصادی و نظامی برای تحت فشار قرار دادن این رژیم مستبد استفاده کنند.

اقدامات گروه طالبان میلیون‌ها افغانستانی را از حقوق اولیه شان محروم کرده است، زندگی مردم در افغانستان تحت حاکمیت این گروه با ترس و وحشت گره خورده است.

جامعه بین المللی باید اقدام قاطع و راهبردی برای رسیدگی به نقض شدید حقوق بشر توسط گروه طالبان نماید.

تامین امنیت جانی و مالی شهروندان از وظایف اساسی دولت به شمار می رود، در افغانستان نهادی که این دو مهم را بتواند تامین نماید وجود ندارد.

از زمان قدرت گیری گروه طالبان در افغانستان این کشور شاهد ۳۵۲۳حادثه درگیری مسلحانه که شامل ۶۰۰انفجار می‌شود، بوده که افراد ملکی و غیر نظامی از قربانیان اصلی اینگونه حوادث هستند.

گروه طالبان در افغانستان در دو میدان در جنگ قرار دارد؛ یکی گروه داعش که در صدد تحکیم خلافت جهانی است و دومی جبهه ضد طالبانی در افغانستان موسوم به جبهه مقاومت ملی افغانستان که در استان‌های مختلف این کشور علیه گروه طالبان در مبارزه می‌کنند.

این گروه در پنج ماه اول سلطه‌اش در کابل با وجود عفو عمومی که از قبل اعلام کرده بود بیش ۵۰۰ پرسنل نظامی و غیر نظامی که در دولت قبلی خدمت میکردند را به قتل رسانده است‌.

مقامات و پرسنل امنیتی حکومت پیشین افغانستان که موفق به فرار از کشور نگردیدند و در افغانستان تحت حاکمیت گروه طالبان گیر ماندند، با قتل‌های هدفمند، اعدام و مجازات خودسرانه‌ی گروه طالبان مواجه هستند.

اما اکثراً اهداف گروه طالبان غیر نظامیان هستند. این واقعیت ادعای مبنی بر عدم وجود خشونت در تحت حاکمیت گروه طالبان را باطل می سازد.

گروه طالبان زمانیکه در ۱۵آگست ۲۰۲۱ قدرت را در افغانستان به دست گرفتند، در نخستین اقدام شان زنان ودختران را از کار وتحصیل منع کردند.

چادری(نوع حجاب) را برای زنان اجباری کرده و آزادی‌های آنان را محدود نمودند و زنان حق اشتراک در امورات اجتماعی، فرهنگی و سیاسی را ندارند.

این گروه وزارت اموز زنان را از میان وزارت خانه‌های افغانستان حذف و وزارت امر به معروف و نهی از منکر را جاگزین آن کردند.

گروه طالبان غرض سرکوب صدای حق طلبانه زنان در افغانستان آنها را به زندان می اندازند و به طرز وحشتانکی شکنجه میکنند.

بر اساس گزارش‌های اخیر که در رسانه‌ها به نشر رسیده است، این گروه فعالان زن را بعد از اینکه در سلول‌های تاریک و ترسناک به بند می‌کشند و از طریق اندام‌های خصوصی آن‌ها( سینه‌ها، ران ها و آلت زنانه) شکنجه می‌‌شوند تا بعد از اینکه از بند رها میگردند، نتوانند اثرات شکنجه را در رسانه‌ها بازتاب دهند.

رابطه گروه طالبان با گروه‌های تروریستی منطقه‌ای و جهانی مانند القاعده سبب نگرانی جامعه جهانی گردیده است، هرچند که گروه طالبان هرگونه ادعا مبنی بر روابط این گروه با القاعده را رد کرده اند.

در اوایل سایل ۲۰۲۲ سازمان ملل متحد گزارش داد که گروه طالبان و القاعده روابط همزیستانه‌ی خود را حفظ کرده اند و گمان می رود که ایمن الظواهری رهبر القاعده در افغانستان حضور داشته باشد.

همچنان گزارش شده است که پسر اسامه بن لادن در اکتبر ۲۰۲۱ به افغانستان سفر کرده و با مقامات رهبری گروه طالبان دیدار داشته است.

گروه طالبان این ادعا ها را رد کرده و گزارشات سازمان ملل را بی اساس خواند ولی کشته شدن ایمن الظواهری توسط پهپاد آمریکایی در کابل رابطه این گروه با گروه تروریستی القاعده را تایید کرد.

جدا از القاعده، گروه طالبان با سایر شبکه‌های تروریستی مانند تحریک طالبان پاکستان نیز ارتباط دارند. ستاد ارتش پاکستان در جولای ۲۰۲۳ به گروه طالبان افغانستان نسبت به پناه دادن این گروه به افراد تحریک طالبان پاکستانی هشدار جدی داده بود.

چند روز پس از این هشدار ریس ستاد ارتش کشور پاکستان به گروه طالبان افغانستان، یک حمله بمب گذاری در شهرستان باجور پاکستان رخ داد که باعث کشته و زخمی شدن صدها نفر گردید.

بر اساس آمار نشر شده در گزارشات اخیر سازمان ملل، ده‌ها هزار طالب پاکستانی در افغانستان زندگی می‌کنند و تحت حمایت گروه طالبان افغانستان قرار دارند.

طبق آخرین گزارش منتشر شده از سوی شورای امنیت سازمان ملل متحد، گروه طالبان باسایر سازمان‌های افراطی، جهادی و تروریستی منطقه‌ای و جهانی رابطه دارند.

در ادامه این گزارش آمده است که گروه طالبان مفاد ضد تروریسم توافقنامه دوحه را نقض کردند و به تعهدات شان مبنی بر عدم برقراری ارتباط با گروه‌های تروریستی صادق نبوده اند.

بنابراین گروه‌های تروریستی متعدد با گروه طالبان در ارتباط هستند و افغانستان تحت حاکمیت این گروه لانه‌ی امن برای گروه‌های تروریستی محسوب می‌گردد.

مهم است تا بدانیم که عدم فعالیت علنی گروه‌های تروریستی در افغانستان به معنی عدم وجود آن‌ها نبوده و نخواهد بود، این آرامش نسبی میتواند یک برنامه باشد که دقیقاً مانند سال‌های ۱۹۹۰ در آن زمان که طالبان قدرت را در افغانستان به دست داشتند، جامعه جهانی در برابر وجود گروه‌های تروریستی در این کشور و خطر تروریزم از این منطقه بسیار جدی عمل نکرد تا زمانیکه القاعده اعلام جهاد کرد و حملاتی را نخست در آفریقا و به ادامه آن در خود ایالات متحده آمریکا انجام داد.

اگر فرض کنیم که افغانستان به دلیل آرامش نسبی و مقطعی، دیگر کانون گرم تروریستان نیست، اشتباه می‌کنیم. افغانستان تحت حاکمیت گروه طالبان محیط مساعدتر برای فعالیت‌های گروه‌های تروریستی نسبت به سال‌های ۱۹۹۰ است.

درحال حاضر بیش از ۲۰ گروه تروریستی با برنامه‌های منطقه‌ای و جهانی در داخل افغانستان فعال هستند و این گروه‌ها نسبت به گذشته در برنامه ریزی حملات شان حساب شده‌تر عمل می‌کنند.

فقر برای گروه طالبان یک نعمت است، افغانستان از دهه‌های گذشته تاکنون متکی به کمک‌های بشردوستانه است که با قدرت گیری گروه طالبان این نیازمندی‌ها شدیدتر گردیده است. گروه طالبان از این نیازمندی مردم افغانستان استفاده سوء می‌کنند. به منظور جلوگیری از بحران‌های اقتصادی و بشردوستانه طالبان افغانستان باید با جامعه جهانی همکاری نزدیک داشته باشد.

گروه طالبان همچنان در صدد سود جویی از این روابط اند، این در حالی است که ۸۷درصد مردم افغانستان از نا امنی غذایی رنج میبرند و نزدیک به ۲۹ میلیون نفر در این کشور نیاز شدید به کمک‌های بشردوستانه دارند.

بر اساس آمار منتشر شده از سوی سازمان جهانی غذا تا پایان سال ۲۰۲۲ در افغانستان بیش از ۶ میلیون نفر با شرایط قحطی که نیازمند کمک اضطراری گردیدند، به ثبت رسیده است.

مردم در افغانستان در یک فاجعه انسانی قرار دارند، با این حال گروه طالبان به رفتارهای غیر مسولانه و نامنظم شان در قبال مردم افغانستان ادامه می‌دهند.

این فاجعه انسانی آسیب پذیرترین گروه‌های اجتماعی را تحت تاثیر قرا میدهد، ۳٬۳میلیون کودک در افغانستان از سوء تغذیه شدید رنج می‌برند که یک میلیون تن این کودکان در خطر مرگ قرار دارند.

 این در حالی است که ۸۲ درصد از خانواده‌ها به دلیل سیاست‌های محدود کننده گروه طالبان درآمد شان را از دست داده اند. بر اساس گزارش سازمان جهانی غذا ۱۰۰درصد از زنان که شغل شان از دست داده اند فاقد امنیت غذایی هستند.

با این حال، سیاست‌های ظالمانه و رفتار سرکش رژیم طالبان، تقریباً کل جمعیت را به اعماق فقر کشانده است. با وجود بحران انسانی شدید، به نظر می‌رسد رژیم طالبان نسبت به این وضعیت بی‌تفاوت است.

در عوض، مقامات ارشدطالبان گرسنگی و فقر را خیلی عادی می‌پندارند و نخست وزیر این گروه در کابل، مسؤولیت تأمین غذا را به خدا واگذار کرده است.

در عین حال ذبیح الله مجاهد سخنگوی این گروه در رابطه به فقر شدید در افغانستان گفته است که فقر یک اتفاق عادی است و هیچ‌کس از گرسنگی نمی‌میرد. عدم بازنگری گروه طالبان در قسمت سیاست‌های خشونت‌بار حکومت شان فاجعه اقتصادی را درافغانستان شدیدتر کرده است و به نظر می رسد که این گروه، از لحاظ از فقر هم از مردم افغانستان سود می‌برند.

گروه طالبان از زمان قدرت گیری دوباره‌ی شان در کابل صدها مدرسه جدید که حوزه‌های علمیه شبانه روزی مذهبی هستند را تاسیس کردند. در این مدارس دینی، دانش آموزان دروس دینی و مذهبی می‌آموزند و اکثر آن‌ها پسر های که کمتر از ۹ سال دارند هستند.

خانواده‌های بی بضاعت در افغانستان فرزندان شان را به این مدارس می‌فرستند. تا کنون بیش از ده هزار کودک و نوجوان در این مدارس مذهبی ایجاد شده توسط گروه طالبان، در حال فراگیری آموزش مورد نظر این گروه هستند.

برگردان از انگلسی به فارسی: یحی فیضی