نشست دوم ویانا امروز (چهارشنبه، ۶ ثور) برابر به ۲۶ اپریل، در شهر ویانا، پایتخت اتریش، پایان یافت.
متن اعلامیه نشست:
۲۶-۲۴ اپریل ۲۰۲۳ مطابق ۶۴ ثور ۱۴۰۲ خورشیدی
با گذشت بیشتر از بیست ماه از تسلط طالبان، افغانستان در وضعیت اسفبار بشری و انسانی قرار دارد. با توجه به این وضعیت، ما اشتراک‌کننده‌گان نشست دوم ویانا با درک رسالت تاریخی و میهنی خویش تاکید می‌کنیم که وضعیت ناهنجار فعلی نیازمند گام‌های جدی و عملی در راستای هماهنگی منسجم تمام نیروهای، سیاسی ،اجتماعی، فرهنگی، فعالان مدنی، شخصیت‌های مستقل، تقویت مقاومت ملی و یافتن راه حل‌های اساسی برای ثبات افغانستان است.
با توجه به این که طالبان به خواست‌های مشروع و برحق مردم افغانستان که در اعلامیه دور اول نشست ویانا تسجیل یافته بود، تمکین نکرده‌اند و به جنایت و ظلم خویش افزوده‌اند و افغانستان را در بدترین شرایط بشری قرار داده‌اند، ما اشتراک‌کننده‌گان نشست ویانا، ضمن قدردانی از ایستاده‌گی و مقاومت مشروع جریان‌های سیاسی در شهرها و کوهپایه‌های افغانستان و جنبش‌های دادخواهانه زنان و دختران افغانستان و با ابراز امتنان از انستیتوت بین‌المللی اتریش که زمینه این نشست را فراهم کرده است، روی موارد آتی توافق کردیم.
– براساس رهنمود اعلامیه نشست اول و توافق ما اشتراک‌کننده‌گان دور دوم نشست ویانا به انسجام روشمند تمامی جریان‌های مخالف طالبان خود را متعهد می‌دانیم و در راستای گسترش آن تلاش می‌کنیم. علاوه بر آن، یک گروه کاری را برای ایجاد همکاری و هماهنگی بین این جریان‌ها و تدوین یک نقشه راه موظف ساختیم. ما ضمن این که مذاکره و راه حل مسالمت‌آمیز سیاسی را به عنوان بهترین گزینه می‌شماریم، از تمام اشکال مقاومت در برابر طالبان حمایت و بر گسترش و تقویت آن تلاش می‌کنیم. افزون بر آن، از جامعه جهانی می‌خواهیم تا تمام اشکال مقاومت مردم افغانستان را به رسمیت بشناسد. ما ایجاد یک چتر واحد ملی را در برابر طالبان با درنظرداشت تنوع دیدگاه‌های سیاسی و تفاوت‌های فکری میان این جریان‌ها، از اولویت‌های کاری خویش می‌دانیم. ما باور داریم که حذف سیستماتیک زنان از حوزه عمومی مصداق کامل آپارتاید جنسیتی است. ضمن قدردانی و حمایت از مبارزات برحق دختران و زنان افغانستان، واکنش جامعه جهانی به ویژه خاموشی سازمان ملل متحد را در این مورد غیرمسوولانه می‌دانیم.
– ما اظهارات آمنه محمد، معاون سرمنشی سازمان ملل متحد، را در رابطه به افغانستان غیرمسوولانه دانسته و توضیحات ارایه شده در این مورد را ناکافی می‌دانیم. همچنان از برگزار‌کننده‌گان نشست دوحه که به ابتکار سازمان ملل و در غیاب نماینده‌گان واقعی مردم افغانستان برگزار می‌شود تقاضا می‌کنیم که از هرگونه بحثی که منجر به تداوم سلطه طالبان و پیچیده‌تر شدن اوضاع افغانستان شود، خودداری کنند.
– با تسلط طالبان بسیاری از گروه‌های تروریستی منطقه‌ای و بین‌المللی به افغانستان کوچیده و توانایی عملیاتی آنان افزایش یافته است. بنابراین، خطر گسترش تروریسم در منطقه به یک تهدید جدی بدل شده است و آنچه زیر نام مبارزه علیه این گروه‌ها از سوی طالبان عنوان می‌شود، توهمی بیش نیست.
– ما افزون بر این که بسته شدن درب مکاتب و دانشگاه‌ها را به روی دختران افغانستان به شدت محکوم می‌کنیم، تغییرات در نصاب آموزشی را که در راستای تحقق اهداف افراطی و هراس‌افگنانه از سوی طالبان انجام شده است، مردود می‌شماریم. ما از سازمان ملل متحد و جامعه جهانی می‌خواهیم تا علاوه بر عملی کردن رژیم تعزیرات بر طالبان آن عده از رهبران این گروه را که مرتکب نقض نظام‌مند حقوق بشر و حقوق زنان می‌شوند نیز تابع این تعزیرات کنند. ما از دادگاه جزایی بین‌المللی می‌خواهیم تا آن عده از رهبران و فرماندهان طالبان را که مرتکب جنایت علیه بشریت، جنایت جنگی و نقض سیستماتیک حقوق بشر شده‌اند شناسایی و مورد پیگرد قرار دهند. آن را به خیر افغانستان نمی‌دانیم.
– ما از اجماع منطقوی و جهانی نسبت به رسمیت نشاختن طالبان تا ایجاد یک دولت مبتنی بر اراده آزاد مردم استقبال می‌کنیم. ما از کشورهای اسلامی به ویژه سازمان همکاری اسلامی تقاضا می‌کنیم تا در رابطه به محکوم کردن روش‌ها و عملکردهای غیراسلامی طالبان موقف صریح و اقدامات عملی را اتخاذ کنند.
– ما اشتراک‌کننده‌گان نشست دوم ویانا از مهمان‌نوازی صمیمانه کشور اتریش ابراز تشکر کرده و از این نهاد و سایر نهادهای صلح‌دوست تقاضا می‌کنیم تا به حمایت خویش برای فراهم کردن زمینه برگزاری و تداوم این نشست‌ها ادامه داده و برای پیگیری موارد یاد شده از گروه کاری‌ای که در این راستا ایجاد می‌شود، حمایت عملی کنند.
