کتاب” احمدشاه مسعود شهید راه صلح و آزادی” اثر مجیب الرحمان رحیمی از سوی”انتشارات کابل” در کانادا به چاب رسیده است.
این کتاب در دوجلد و ۱۰۳۳ برگ به “تحلیل و برداشت”های نویسنده از احمدشاه مسعود پرداخته و شناخت وی از مسعود را بیان کرده است.
نویسنده در بخشی از متنش گفته است:” من مفتخرم که کارنامه‌های دوران جهاد و مقاومت ایشان را از نزدیک شاهد بوده‌ام و با ایشان از نزدیک آشنایی و همکاری داشتم. این امر صلاحیت آن را به نویسنده می‌دهد، که تحلیل و برداشت‌های خود را نسبت به وی جمع‌بندی نماید. تا در فرجام دیده شود که آیا آنچه امروز راجع به مسعود می‌گویند و از او تحسین می‌دارند، بر او بسنده است و یا این‌که مسعود کسی است که بسی فراتر از این‌ها حق دارد”.
رحیمی در مقدمه دلایل نوشتن کتاب، را بر می‌شمارد و یکی از علت‌هایی نوشتن کتاب را پاسخ احمد شاه مسعود به این پرسش که گفته‌است که گفته بود:” درست، چهار روز قبل از شهادت احمد شاه مسعود در خواجه بهاء‌الدین از وی پرسیده شد که چند سال داری؟ پس از شوخی و مطایبه‌ای در پاسخ گفت: «برای هر انسانی اندازه و طول عمر چندان اهمیت ندارد، بل‌که مهم این است، که این عمر در چه راهی و چگونه صرف شده است، من 49 سال دارم.» چه نیکو است سخن خودش را به‌کار ببندیم و بررسی کنیم که مسعود عمرش را چگونه صرف کرد و چه کوه و کوتل‌هایی را پشت سر گذاشت تا بدین جا رسید”.
