در خبرنامه‌ای که از سوی خانواده اسد الله حبیب منتشر شده، آمده است استاد حبیب«امروز 4 /9/1401 در شهر هامبورگ آلمان چشم از جهان فرو بست و به ابدیت پیوست».
اسد الله حبيیب سابق عضو کميته مرکزی حزب دموکراتيک خلق افغانستان؛ رئيس انجمن نويسندگان؛ رئيس دانشگاه کابل؛ عضو اکادمی علوم و عضو مجلس نمايندگان در دهه‌ی شصت خورشيدی بود.
زندگی نامه‌ی مختصر دوکتور اسدالله حبيب*
دوکتور اسد الله حبيب در سال 1320 خورشيدی مطابق با 1941 ميلادی در شهرکابل دريک خانواده‌ی روشنفکر چشم به جهان گشود. وی ايام کودکی و نوجوانی را در آغوش خانواده در شهر ميمنه مرکز ولايت فارياب بسر برد و دوره‌ی آموزش ابتدايی و متوسط را نيز در ليسه ابو عبيد جوزجانی سپری کرد و با کسب نمرات عالی در امتحان کانکور، سال«1340»شامل دانشکده‌ی ادبيات دانشگاه کابل گرديد و در سال «1343» از اين دانشکده بدرجه لسانس گواهی نامه حاصل کرد.
آقای حبيب بر بنياد استعداد عالی و عشق آتشينی که در زمينه کسب و ارتقای دانش داشت، به منظور ادامه‌ی تحصيلات عالی عازم اتحاد شوروی وقت گرديد و درسال« 1353» از بخش شرق شناسی دانشگاه مسکو مدرک دوکتورای آن موسسه‌ی علمی را بدست آورد و پس از آن سال‌های متمادی را بحيث استاد در دانشکده ادبيات دانشگاه کابل سپری کرد و همه اندوخته‌های علمی خويش را از طريق تدريس در اين دانشکده به نسلی از جوانان ميهن مألوف خويش تحويل نمود.
دوکتور اسدالله حبيب بمثابه‌ی فرزند رنج و زحمت ميهن دوست داشتنی اش، از سير زندگی جانکاه مردم خويش دور و فارغ نبود؛ بلکه وی با حضور در متن جامعه و الهام از زندگی پر از درد و رنج زحمت‌کشان کشور در فارياب و کابل، سرنوشت زندگی اش را درکنار آموزش و دوره‌ی آموزگاری، درجهت نجات مردم درد ديده‌ی افغانستان وارد عرصه ی سياست شد و درسال«1346»نخست عضويت اصلی حزب دموکراتيک خلق افغانستان را حاصل و سپس درسال 1365 بحيث عضو کميته مرکزی آن حزب انتخاب گرديد.
هم‌چنان دوکتور اسدالله حبيب درعرصه فرهنگی درسال 1359 بحيث رئيس اتحاديه ی نويسندگان افغانستان انتخاب گرديد و تا سال 1361 دراين پست ايفای وظيفه نمود. سپس بحيث رئيس دانشگاه کابل برگزيده شد و تا سال 1367 اين موسسه عالی آموزشی را مديريت نمود و پس از آن الی سال 1370 بحيث عضو اکادمی علوم افغانستان مصروف کاوش و پژوهش زبان و اديات گرديد.
وی درسال 1370 از جانب شهروندان شهرکابل بحيث وکيل به مجلس نمايندگان افغانستان انتخاب و تا سال 1371 و سقوط دولت جمهوری افغانستان مزيد بر وظايف محوله، از درد و رنج موکلينش زبان گشود و از حقوق حقه‌ی آنان حمايت بعمل آورد.
دوکتور اسدالله حبيب پس از سقوط دولت جمهوری افغانستان وشروع جنگ های داخلی، کشورش را مثل ساير اعضای حزب و فرهنگيان رسالتمند، بنا برحکم اجبار با خانواده اش ترک و در شهر هامبورگ آلمان وارد زندگی در غرُببشد و در انجا به پژوهش در بخش زبان و ادبيات و بويژه ادامه‌ی کار بيدل شناسی و اشعار وی گرديد.
سر انجام دوکتور حبيب به تاریخ به عمر 81 سالگی در شهر هامبورگ چشم از جهان فرو بست و اعضای خانواده، دوستان و فرهنگيان را تنها گذاشت.
از استاد حبیب آثار فراوانی منظوم و منثور به جا مانده است که از جمله می توان آثار زیر را نام برد:
1- بيدل شاعر زمانه‌ها
2- راه گورکی
3- ادبيات دری در نيمه‌ی نخستين سده‌ی بيستم
4- ويژگی‌های داستانی شاهنامه
5- بيدل و چهار عنصر
6- دوره‌ی امانی
7- پژوهشی در وضع فرهنگی- اجتماعی زمان امير امان الله
8- واژه نامه ی بيدل
9-در سواحل گنگا
10- و … کتاب‌ها و مقاله‌های علمی و پژوهشی ديگر
قابل يادهانی است که دوکتور حبيب را در زمينه‌ی چاپ کتاب‌ها و ويرايش آثار فرهنگی اش ثريا حبيب همسر و يار و ياور تمام دوران زندگی اش کمک ارزنده و ماندگار نموده است که نمی‌توان از خدمات فرهنگی اين شريک زندگی با وفايش چشم بست.
*هدايت حبيب
