رئیس شورای علمای جبهه مقاومت ملی خطاب به مولوی عبدالحمید “استبداد را تطهیر نکنید؛ افغانستان در آتش ظلم می‌سوزد”
جناب شیخ گرامی، بازگشت شما از حج بیت‌الله الحرام را تبریک می‌گوییم. دعا می‌کنیم که حجّی مبرور و بازگشتی مغفور نصیبتان شده باشد، إن شاء الله.
یادمان نرود که پیامبر اکرم صلى الله عليه وآله وسلم فرمود:
«كَفى بالمَرءِ كَذِبًا أن يُحدِّثَ بكُلِّ ما سَمِعَ» (رواه مسلم)
«برای دروغ‌گویی انسان همین بس که هر چه می‌شنود، نقل کند.»
شما در سخنان خود از “امنیت کامل و عزت عمومی زنان” در افغانستان سخن گفتید؛ اما گویا از عمق فجایعی که در این کشور جاری‌ست، غافل مانده‌اید:
از خون‌هایی که ناحق ریخته می‌شود، آبروهایی که پایمال می‌گردد، و اموالی که غارت می‌شود.
بله، گورستان‌ها امن‌اند! اما شما از رنج بیش از ۳۰ میلیون انسان در بند، و ۱۴ میلیون مهاجر در تبعید، و از ناله‌های خاموش پنج میلیون خواهران محروم از تعلیم و تحصیل و مردم بی‌پناه محروم از آزادی بی‌خبرید.
تصویری که شما ارائه دادید، تنها روایت فرودگاه‌ها، هتل‌های مجلل، موترهای شاسی‌بلند و سفره‌های رنگین است؛ اما واقعیت، چهره‌ای دیگر دارد:
استبداد مذهبی و سرکوب قومی، که شما ناخواسته آن را تطهیر کردید و از آن حمایت نمودید.
ای کاش بازگشت‌تان با روحی خاشع و دلی دلسوز همراه می‌بود؛ چنان‌که شایسته است هر حاجی، پس از دیدار خانه خدا، زبانی صادق و نگاهی مسئول نسبت به خلق داشته باشد.
در این‌باره، بیتی بر قلمم جاری شد:
شیخ را تعظیم و تطمیع از خدا غافل کند
جیب گرم و لطفِ ظالم از قفا مفتون کند
چه بسا کسی بی‌آن‌که بداند، خود را بر جایگاه پیامبران نشاند، در حالی‌که از دردهای روشن مردم بی‌خبر است.
حتماً داستان نابینایان و فیل را به یاد دارید؟ هر یک، بخشی را لمس کرد و گمان برد حقیقت را یافته است. مولانا فرمود:
کور آمد اندرین عالم کسی
کو ندید از پیل جز دست و بسی
از یکی پرسید: چون باشد فیل؟
گفت: چون ستون، ستبر و بی‌سبیل
(مثنوی دفتر سوم)
شما نیز با دیدن گوشه‌ای از ظاهر امور، داوری کلان کردید؛ در حالی‌که افغانستان را باید از نگاه مردم رنج‌کشیده سنجید، نه از منظر تشریفات.
در همین کشوری که شما از امنیت آن سخن گفتید، تنها چند روز پیش، در برابر چشم جهانیان، حرمت زن مسلمان در جاده‌ای عمومی لگدمال شد. آیا این عزت اسلامی‌ست؟
مردم ما محتاج عدالت‌اند، نه تبرئه ظلم؛ و انتظار دارند صدای علما، بانگ حق و عدالت باشد، نه توجیه استبداد، تکفیر، افراط و تعصب.
نمی‌خواهیم بیش از این سخن بگوییم، اما این‌گونه اظهارات، ناخواسته چنین القا می‌کند که:
> گویا ظلم، استبداد، نفاق، جهل و فقر، بخشی از مقاصد اسلام‌اند!
العیاذ بالله.
از خداوند مسألت داریم که به شما نوری در دل، بصیرتی در نگاه، و صداقتی در بیان عطا فرماید، تا از ناقلان حقیقت و یاران عدالت باشید.
آمین.
