اسلام دینی است که خداوند متعال در تاریخ بشر، همه پیامبرانش را برای تبلیغ و نشر آن فرستاده است، تا دست انسان را بگیرد و به سرمنزل خوشبختی، رفاه و نجات در دنیا و آخرت برساند. محمد بن عبدالله آخرین پیامبر الهی است که خدای عزیز او را مأمور تبلیغ اسلام به عنوان آخرین و کاملترین دینش ساخت و فرمود: {الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلَامَ دِينًا} [المائدة: 3]
ایمان و تصدیق جازم به خدای یگانه و پیامبر علیه السلام شاهکلید داخلشدن به اسلام است، ایمان به فرشتگان، کتابهای آسمانی، پیامبران الهی، روزآخرت، زندهشدن بعد از مرگ و قدر خیر و شر از سوی خدای متعال، ایمان شخص را تکمیل نموده و «مسلمان» نامیده میشود. شناخت خدا، شناخت پیامبر خدا، شناخت دین اسلام، عمل کردن بر مبنای این شناخت، دعوت به سوی آن و صبر و شکیبایی در راه دعوت اموری اند که یک مسلمان در راه تحقق آن مجدانه تلاش نماید.
اسلام بر پنج بنا از قبیل: کلمه طیبه، نماز، روزه، زکات و حج استواراست و هرکسی که اسلام را میپذیرد، به انجام دادن آنها مکلف میشود. دین اسلام به حیث آخرین دین، فرستاده شده که رهبری بشریت را در همه میادین زندگی، مانند: دنیا و آخرت، جنگ و صلح، اقتصاد و سیاست، فرد و خانواده، جامعه و جهان تا واپسین ایام حیات انسان در زمین بر عهده گیرد. لذا برای هر زمانی و هر مکانی شایستگی اجرا، تطبیق و پاسخگویی دارد.
اسلام، تغییر جامعه بشری را منوط به تغییر فرد میشناسد و طغیان و استبداد افراد را در احساس استغنا و بینیازی آنان مضمرمیداند. هر انسانی را در قلمرو زندگی و صلاحیتش مسئول میشمارد و از هرگونه رفتار و گفتارش پاسخگویی میخواهد.
اسلام، حکومت را امانت و مسئولیت میپندارد و خدای دانا و بینا تصرفات خورد و بزرگ حاکمان را مورد بازپرس قرار میدهد، لذا باید به کسی که شایستگی و اهلیت حمل آن را داشته باشد، سپرده شود. اسلام عدالت را بنیادیترین محور زندگی معرفی میکند و ظلم، ستم، استبداد، دروغ، فریب، انتقام، خودخواهی و کلیه امور و مفاهیم عدالت ستیز را به شدت نهی میکند.
اسلام، از انسان میطلبدکه در برابر هدایات کتاب خدای منان و سنت پیامبر اسلام انقیاد، فرمانبرداری و تسلیمپذیری قلبی بر مبنای رضامندی ظاهری و باطنی داشته باشد. اسلام از انسان میطلبد تا در جامعهاش یک عنصر ضرررسان، ترساننده، وحشتآور، ناکارآمد، باردوش و مسئولیت ناشناش نباشد. و کسی را مسلمان میداند که مسلمانان از زیان دست و زبانش در امان باشند.
خدای منان، پیامبر اسلام را پیامبر رحمت برای جهانیان معرفی کرده است، پیامبرِ رحمت، مهربانی، رأفت، عفو، بخشندگی، گذشت و تسامح است. سیرت پیامبر عزیزمان در همه حالات و تاریخ خلفای راشدین در مراحل مختلف شاهد رحمت و مهربانیهای فراوانی در جامعه است. پیامبر رحمتی که قتل یک مسلمان را خطرناکتر از ویران کردن کعبه مشرفه معرفی میکند و پیامبر رحمتیکه کشتن یک حیوان را نیز با سختی و شکنجه منع میکند.
اما!!
قتل، کشتار، غارت و جنایتی که امروز در کشورهای اسلامی بویژه در افغانستان زیر نام اسلام جریان دارد، اسلام از همه این جنایتها بیزار است. اسلام را ابزاری ساخته اند تا همه مظالم، استبداد و طغیان خویش را در زیر نام آن پنهان کنند، به هر عمل حرامی دلیلی بسازند، هر ظلمی را توجیهی کنند و به هر ستمی محملی بتراشند.
باید بدانند که بازی کردن با اسلام و ارزشهای آن بهای سنگینی در پیشگاه خدای متعال و در نزد مردم مسلمان دارد و بیتردید عاقبت ظالمان، رسوایی و نابودی است. آیا هشدار این ندای آسمانی قلبهای سخت و سنگی ظالمان را به حرکت نمیآورد؟:
{وَتِلْكَ الْقُرَى أَهْلَكْنَاهُمْ لَمَّا ظَلَمُوا وَجَعَلْنَا لِمَهْلِكِهِمْ مَوْعِدًا} [الكهف: 59]
ترجمه: این شهرها و آبادیهایی است که ما آنها را هنگامی که ستم کردند هلاک نمودیم و برای هلاکتشان موعدی قرار دادیم! (آنها ویرانه‌هایش را با چشم می‌بینند و عبرت نمی‌گیرند)
{وَلَوْ تَرَى إِذِ الظَّالِمُونَ فِي غَمَرَاتِ الْمَوْتِ وَالْمَلَائِكَةُ بَاسِطُو أَيْدِيهِمْ أَخْرِجُوا أَنْفُسَكُمُ الْيَوْمَ تُجْزَوْنَ عَذَابَ الْهُونِ بِمَا كُنْتُمْ تَقُولُونَ عَلَى اللَّهِ غَيْرَ الْحَقِّ وَكُنْتُمْ عَنْ آيَاتِهِ تَسْتَكْبِرُونَ} [الأنعام: 93]
ترجمه: و اگر ببینی هنگامی که (این) ظالمان در شداید مرگ فرو رفته‌اند، و فرشتگان دستها را گشوده، به آنان می‌گویند: «جان خود را خارج سازید! امروز در برابر دروغهایی که به خدا بستید و نسبت به آیات او تکبّر ورزیدید، مجازات خوارکننده‌ای خواهید دید»! (به حال آنها تأسف خواهی خورد)
