اسلام‌آباد بجای گندم زباله به کابل فرستاد

پاکستان اعلام کرد که ۵۰ هزار تن گندم به افغانستان کمک می‌کند که بر این اساس مقدار ۲ هزار تن آن وارد ولایت ننگرهار در شرق کشور شد. این موضوع همزمان با کمک ۵۰ هزار تنی هند به افغانستان اعلام شده و پاکستان خواسته که با کمک هند رقابت کند، ولی احتمالاً پاکستان غافل از این موضوع شده که گندم بی کیفیت و غیر قابل استفاده در هر جای دنیا قابل شناسایی بوده و بند را آب می‌دهد.
مسئولان سیلوی مرکز در کابل گفته‌اند که گندم کمکی پاکستان غیر قابل استفاده است. این مسئولان تاکید کرده‌اند که گندم پاکستانی کهنه، توام با گرد و خاک و پوسیده است و از آن فقط پوسته باقی مانده است. کارشناسان معتقدند این محموله حتی برای خوراک دام غیرقابل استفاده و به واقع زباله است.
در همین حال، مسئولان گفته‌اند که گندم هندی از کیفیت مناسب برخوردار بوده و می‌تواند در وضعیت کنونی کمک بزرگی به جامعه باشد. باز هم پاکستان نیشی زد که در بحران گرسنگی افغانستان هرگز از یاد ملت ما نخواهد رفت.
 این موضوع نشان می دهد که حتی کمک‌های بشردوستانه پاکستان نیز توام است با نیش و سم و جز برای تحقیر و توهین به مردم افغانستان برای 

مقصد دیگری انجام نمی شود؛ زیرا اسلام‌آباد به خوبی می‌داند که کشور ضعیف و ملت گرسنه افغانستان را چطور با حرف و ادای بشردوستانه توهین و تحقیر کند و انتقام بگیرد.
نگاه پاکستانی‌ها به افغانستان یک نگاه از بالا به پایین بوده و همواره نشان داده‌اند که جز حقارت و پستی برای افغانستان چیز دیگری نمی‌خواهند، این کشور در هر مقطع و مرحله با انجام چنین حرکات موهنی به سرکوب مردم افغانستان پرداخته است.
پاکستان گاهی مرز خود را می‌بندد، گاهی به گندم کمکی هند اجازه نمی‌دهد که وارد افغانستان شود و گاهی هم خود گندم بی کیفیت می‌فرستد تا روان ملت افغانستان را در بحرانی که یکی از عوامل اصلی آن خود پاکستان است، شکنجه روحی روانی کند. از این اقدامات پاکستان که بی‌سابقه هم نیست، به خوبی آشکار می‌شود که این کشور از رنج و درد مردم افغانستان لذت مضاعف می‌برد و در پی آن است که اراده خود را بر دولت نوپای طالبان نیز اعمال کند و از ایجاد یک اداره فراگیر جلوگیری نماید.
اینجا بر می‌گردد به مقامات طالبان که چقدر متوجه اقدامات مخرب پاکستان شده و می‌توانند خلاف خواست و اراده اسلام‌اباد برای ثبات سیاسی در کشور کار کنند و با مردم و جریان‌های سیاسی دیگر تعامل داشته باشند. بدون شک پاکستان تلاش دارد که طالبان را از این راه منحرف کند، ولی اگر طالبان برده پاکستان نیستند، باید زیرکانه عمل کنند. اجازه بدهند که اقشار دیگر قومی و سیاسی نیز در یک اداره همه شمول وارد ساختار سیاسی و قدرت شوند تا پوزه پاکستان به خاک مالیده شود.