شهید فرمانده محمد قسیم” درهئی در سال ۱۳۴۱ در دهکده عبدالله خیل شهرستان”دره” ولایت پنجشیر دیده به جهان گشود. پدرش عبدالجبار نام داشت مردی متدین و پارسا بود. دروس مکتب را تا صنف هفتم در لیسه کرامان به پیش برد وپس از آن شامل لیسه انصاری کابل گردید و از صنف دوازدهم این لیسه بدرجه عالی فارغ گردید. و این همزمان بود به تجاوز شوروی ها در افغانستان که تمام کشور تحت تسلط آنان در آمده بود.
شهید محمد قسیم با احساس پاک اسلامی ای که داشت کابل را ترک گفت و در همان سال ۱۳۵۹ه ش به صف مجاهدین در پنجشیر پیوست. این مجاهد دلیر در حملات شوروی ها به دره پنجشیر در سال ۱۳۶۳ ه ش با جمعی از یاران مجاهدش ضربات کوبنده یی به آنان وارد ساخت و نظر به علاقه مفرط ایشان به جهاد و مبارزه علیه دشمنان اسلام و کشور، شامل قطعه متحرک گردید. در این قطعه درعملیات های متعدد علیه دشمنان دین اشتراک کرد. وی که مردی خوش اخلاق، بی ترس و مدبر بود به زودی توانست به پیش نهاد دیگر همرزمان مجاهدش به صفت قوماندان این قطعه بر گزیده شود.
جنرال محمد قسیم درهئی نظر به ابتکارات و نبوغ نظامی ایکه داشت قطعه متحرک را بیش از گذشته آماده نبرد ساخت و نقش اساسی را در اکثر حمله های مجاهدین علیه دشمنان اسلام بخصوص در شمال کشور در ولایات تخار، بدخشان و بغلان کلفگان،نهرین، گارنیزون کران، منجان، گارنیزون خواجه غار و گارنیزیون تالقان ایفاء کرد و نظر به ابتکارات نظامی، جسارت و شجاعت رزمی یی که از خود در این نبرد ها انجام داد، از طرف سپهسالار جهاد و مقاومت (شهید احمد شاه مسعود) به لقب قهرمان جنگ خواجه غار و دیگر ساحات مذکور ملقب وتقدیرگردید.
فرمانده محمد قسیم درهئی در سال ۱۳۷۱ به صفت فرمانده کندک اول جهادی پنجشیر تعیین گردید واز زمره نخستین مجاهدینی بود که با نیروهای تحت امرش وارد بزرگترین پایگاه نظامی دشمن در میدان هوایی بگرام گردید و زمینه سقوط رژیم وابسته به کمونیزم شوروی را تسریع بخشید واز آنجا با مجاهدین همراهش وارد میدان هوایی خواجه رواش شد و در تامین امنیت این میدان در برابر حملات سازمان یافته مخالفین دولت اسلامی سهم فعال و تعیین کننده گرفت و سپس بحیث فرمانده بالاحصار تعین گردید و در دفاع از شهروندان کابل در برابر حملات گسترده مزدوران پاکستان مردانه ایستادگی و مقاومت نمود. در اینجا، باری، از طرف بقایای کمونیستان که در خفا با دشمنان کشور ساخته و در یک کودتای ننگین بر ضد دولت اسلامی قیام نموده بودند، مورد حملات ناگهانی و غافلگیر کننده با نیروهای مجاهدین تحت فرمانش قرار گرفت که به شدت زخم برداشت.
فرمانده شجاع شهید محمد قسیم درهیی در سال ۱۳۷۳ بحیث قوماندان غوند ۸۴۶ مرکزی و قوماندان جنگ سمت میدان شهر نیز توظیف گردیدند و در برابر هجوم گروه طالبان ایستادگی نمود وجلوی پیشروی آنها را بداخل شهر کابل گرفت. و آخرین بار بحیث قوماندان جنگ شهرستان سروبی تعیین گردید که در یک نبرد رویا رویی و توطیه آمیز بلاخره بتاریخ چهارم میزان سال ۱۳۷۵ در شهرستان سروبی از طرف گروه طالبان به شهادت رسید.
فرمانده شجاع و نترس شهید محمد قسیم درهئی ویژه گی های منحصر به خود را داشت، کسانی که او را می شناختند بر شجاعت، دلیری، تدبیر، ابتکار نظامی و عشق و علاقه اش به جهاد انگشت حیرت به دندان می گرفتند. باری یکی از زیر دستانش که با وی همراه و همسنگر بود، تعریف میکرد” قوماندان محمد قسیم شهید چیزی را به عنوان ترس نمی شناخت، قرآن را با آواز شرین تلاوت می کرد، دیندار و خوش اخلاق و صمیمی بود.