آنچه بیان کرده و میکنم، واقعیت های من و زمان من است که جریان دارد

شعر کلام آهنگین، خیال‌انگیز و موزون می‌باشد، که برخواسته از احساس و ادراک شاعر بوده، خواننده و شنونده را تحت تأثیر قرار دهد.

اگر ممکن است به خوانندگان توضیح دهید که با سرودن شعر به دنبال بیان چه چیزی هستید؟

من از پیش مشخص نکرده ام که با سرودن شعر به دنبال بیان چیز مشخصی باشم، آنچه بیان کرده و میکنم، واقعیت های من و زمان من است که جریان دارد.

«شست‌ و‌ شوی خاک» اولین مجموعه‌ی شعرهای من است که تازه چاپ شده است.

شعر های این مجموعه در قالب های غزل، مثنوی، چهار پاره، رباعی و سپید می‌باشد، که بیان‌گر دید و درد شاعر از خود، زندگی و زمانه می‌باشد.

البته بیشتر این شعرها در زمان بودنم در سلول ها و سیاهی های زندان گروه طالبان سروده شده است.

از نظر من، شعر الهام و کشش است!

موافقم؛ عشق است که ما را شاعر میکند.

شعر به سراغ من می‌آید، چند باری خواستم شعر را رها کنم، اما او مرا رها نکرد.

خوش‌بختانه شعر امروز رو به وسعت است و از حصار موجود کلاسیک بیرون، اما من موافق شاعرانی نیستم که کاملا‍ً تکیه به «چگونه» گفتن دارند و «چه» گفتن را فراموش کرده اند.

فکر میکنم شاعران در کل قابل پسند هستند.

به نقاشی و موسیقی

ویژه‌گی های شعر معاصر عبارت اند از:صور خیال جدید، معنی گریزی، بیان ساده و روان است. به بیان دیگر شعر معاصر زبانِ زمان خود است.

در من هیچ آثاری بی تأثیر نبوده و هیچ آثاری بیشترین تأثیر را نگذاشته است.

الگوی مشخصی نداشته ام!

کتاب های ادبی، سیاسی و انقلابی را دوست دارم و بیشتر مطالعه میکنم.

به باور من، نمی‌شود به شاعر توصیه کرد!

اگر امکان دارد دو تا از محبوب‌ترین غزل‌هایتان را برای خوانندگان لطف ‌کنید.

یک غزل و یک سپید تقدیم تان!

نی خدا هستی، نه پیغمبر، نه من ای شعر من

نی بدن هستی، نه در بند بدن، ای شعر من

از کدامین آفتاب رفته می‌خوانی رجز؟

از کدامین آرمان داری سخن، ای شعر من؟

عشق داری، درد داری، داستان داری همین

آتشی داری درون پیرهن ای شعر من

نیستی جز حس تنهایی فرزندان ده

آرزوهای اسیر بی‌کفن ای شعر من

زندگی داری به دست بند و بن‌بست زمان

با خیالات خراسان کهن ای شعر من

روح بی‌باک تو نام و نقش یک جغرافیاست

ای مرام و مکتب »حب الوطن« ای شعر من

ستم

خورشید نیست

که همگان از او بچرخند

مهتاب نیست

که از خورشید جان بگیرد

بهار نیست

که باران بازویش باشد

بیداری نیست

که خود را نابود کند

ستم

خواب است

همین خوابی که ما را برده است.

[