پوشانیدن روی و دست، مخالف مذهب حنفی و نظریه جمهور فقهای اسلامی است

۱- امام محمد بن حسن شیبانی در کتاب «المبسوط/ الاصل» می گوید:« وأما المرأة الحرة التي لا نكاح بينه وبينها ولا حرمة ممن يحل له نكاحها فليس ينبغي له أن ينظر إلى شئ منها مكشوفاً إلا الوجه والكف. ولا بأس بأن ينظر إلى وجهها وإلى كفها. ولا ينظر إلى شيء غير ذلك منها. وهذا قول أبي حنيفة.» (شیبانی، 2012، الاصل ج2 ص235) قول امام ابوحنیفه اینست: زن آزاده‌ای که بین مرد و او نکاح و محرمیتی وجود ندارد و می تواند با او نکاح کند، جز به روی و دست به سائر اعضای او دیدنش حرام است، اشکالی ندارد که به روی و دستانش نگاه کند و به غیر از دست و روی دیدن جواز ندارد. این قول امام ابوحنیفه است.

2- قدوری در مختصر خود می نویسد:« ولا يجوز أن ينظر الرجل من الأجنبية إلا إلى وجهها وكفيها»(قدوری، 1997، مختصر ص241) نگاه کردن مرد به زن اجنبی جز به روی و هردو دست[به موضع دیگر] جواز ندارد.

3- امام طحاوی در «شرح معانی الآثار» می نویسد: «لَا بَأْسَ أَنْ يَنْظُرَ الرَّجُلُ مِنْ الْمَرْأَةِ الَّتِي لَا رَحِمَ بَيْنَهُ وَبَيْنَهَا ، وَلَيْسَتْ عَلَيْهِ بِمَحْرَمَةٍ إلَى وَجْهِهَا وَكَفَّيْهَا ، وَقَدْ قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ « وَلَا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا » دیدن روی و دست زنی که بین بیننده[مرد] و آن زن کدام محرمیت [و نکاحی] نباشد، گناهی ندارد؛ چون خداوند متعال می فرماید: « زینت شان را آشکار نسازند، مگر آنچه که ظاهر می شود». (طحاوی،1994م ج4 ص332 شماره7212)

4- صاحب كتاب «الهدایة» می گوید: جز روی و دست زن، تمامی بدن زن آزاده، عورت است، چون رسول خدا فرمودند: زن عورت پنهان است» استثنای دوعضو بخاطر ناگزیری است که باید آشکار باشند. ( مرغینانی، بی تا، هدایه ج1 ص60)

این ناگزیری تنها درنماز نمی باشد، دست و روی دو ابزاری است که درهرحالت و شرایط ناگزیری دارند و باید ظاهر باشند.

5- وهبة الزحیلی در کتاب «الفقه الاسلامی و ادلته» می نویسد: درنزد جمهورعلما پوشانیدن روی و دست درصورتی که فتنه نباشد، واجب نیست. (زحیلی، بی تا، الفقه الاسلامی ج7 ص119)

6- شايد کسی اشکالی را پیش کند که دیدن به چهره‌ی زنان برای محارم اجازه است، از همین جهت درباره محارم نیز درفقه حنفی احکامی بیان شده است که به نقل آن می پردازیم؛ قدوری در مختصر خود می فرماید: «وينظر الرجل من ذوات محارمه إلى الوجه والرأس والصدر والساقين والعضدين ولا ينظر إلى ظهرها وبطنها ولا بأس أن يمس ما جاز أن ينظر إليه منها»(قدوری، مختصر، 1997ص 241) شخص می تواند به روی، سر، سینه، ساق‌پا و بازوان محارم خود نگاه کند، اما به شکم و پشتش نمی تواند نظر اندازد، همینگونه می تواند به مواضعی که می بیند، لمس نیز کند.

بنابراین ظاهر ماندن دست و روی تنها در نماز و برای محارم نیست، بلکه موضوع عدم پوشاندن دست و روی زمانی مطرح می شود که شخص در اجتماع و عدم حضور محارم باشد، از همین جهت امام محمد بن حسن شیبانی جهت رفع تمامی ابهامات، کلیه قیود را ذکر کرده است که لازم است به آنها توجه شود و همینگونه قدوری احکام محارم را نیز واضح ساخته است تا بین محارم و عدم محارم خلط نشود. کسانی که تقسیم به نماز و غیر نماز می کنند، بجای مذهب حنفی، از مذهب حنبلی استناد کرده اند.

با این حکم طالبان به خوبی می دانیم که امارت اسلامی طالبان هیچگاهی به مذهب حنفی متعهد نبوده است و مطابق دیدگاه خودش حکم می کند و به نام اسلام ترویج می بخشد.

بخشی از مقاله (بررسی مبانی فقهی پوشیدن چادری درافغانستان و رابطه آن با حجاب اسلامی مطابق مذهب فقه حنفی ) از همین نویسنده….