کابل – با گذشت بیش از دو سال از تسلط طالبان بر افغانستان، بحران انسانی زنان سرپرست خانواده به اوج خود رسیده است. این زنان که مسئولیت تأمین معاش خانواده‌های خود را بر عهده دارند، با محدودیت‌های شدید شغلی، مشکلات اقتصادی و چالش‌های اجتماعی روبرو شده‌اند.
زنان، قربانیان اصلی تحریم‌ها
پس از روی کار آمدن طالبان، بسیاری از زنان از مشاغل خود برکنار شده و امکان کار کردن برای آن‌ها سلب شده است. این امر به ویژه برای زنان سرپرست خانواده که تنها نان‌آور خانواده هستند، فاجعه‌بار بوده است. بسیاری از این زنان شوهران خود را در جنگ از دست داده‌اند و اکنون با مشکلات اقتصادی شدیدی دست و پنجه نرم می‌کنند.
مشکلات زنان سرپرست خانواده تنها به مسائل اقتصادی محدود نمی‌شود. آن‌ها با چالش‌های اجتماعی و امنیتی نیز مواجه‌اند. نگاه تحقیرآمیز جامعه، خشونت خانگی و عدم حمایت‌های قانونی، زندگی این زنان را به یک کابوس تبدیل کرده است.
زنان سرپرست خانواده در افغانستان صدایی ندارند و به نظر می‌رسد که جامعه و حکومت آن‌ها را فراموش کرده‌اند. این زنان با وجود تحمل رنج‌های فراوان، به دلیل محدودیت‌های اجتماعی و ترس از تبعات، قادر به اعتراض نیستند.
در حالی که زنان افغان با مشکلات عدیده‌ای دست و پنجه نرم می‌کنند، برخی از کشورها از جمله شیلی، فرانسه، مکزیک، اسپانیا، کاستاریکا و لوکزامبورگ، موارد نقض حقوق زنان توسط طالبان را به دادگاه کیفری بین‌المللی ارجاع داده‌اند. این اقدام نشان می‌دهد که جامعه جهانی از وضعیت زنان در افغانستان نگران است و خواستار رسیدگی به این موضوع است.
