یکی از اعتراضات برخی شهروندان افغانستان این است که حین استقلال هند و به تبع آن جدا شدن پاکستان از بدنۀ آن، همه‌پرسی در مناطق آن سوی خط دیورند ناقص و معیوب بوده است. آن‌ها استدلال می‌کنند که برای آن‌ها گزینۀ ایجاد دولت مستقل یا ادغام به دولت افغانستان داده نشد.
از نظر حقوق بین الملل این استدلال مؤجه نیست. استقلال هندوستان و پاکستان در سال 1947 صورت گرفت. امّا در خصوص همه‌پرسی در سرزمین‌های تحت استعمار، قطعنامه 1541 (XV) مجمع عمومی سازمان ملل (1960)صراحت دارد. درین قطعنامه برای مستعمره‌نشین‌ها طی همه‌پرسی سه حق قایل است:
1- استقلال (داشتن دولت خود)،
2-ادغام با یک دولت یا مردم دیگر
3-باقی ماندن به عنوان بخشی از امپراتوری استعمارگر
از آنجاییکه در زمان استقلال پاکستان چنین قواعد در حقوق بین الملل مروج نبود، هرنوع محدودیتی که در همه‌پرسی ایجاد پاکستان در مناطق آن سوی خط دیورند صورت گرفته باشد، زیرسوال نمی‌رود. قابل یاد آوری است که همه‌پرسی آن سوی خط دیورند بر اساس قانون استقلال هند 1947 انگلستان صورت گرفت.
